'Jerónimo's' (more than a) year in Spain

En we zijn neergestreken in Granada. Klaar voor nog meer Spaans leren, het magische Alhambra, gestuntel in de sneeuw en nog veel meer. Na twee volle dagen heb ik al wat van de stad gezien, ken alweer een hoop nieuwe studenten en heb mijn eerste Spaanse les in Granada er al opzitten.

Vanaf Sevilla was het zaterdag drie uur reizen per trein. Een fantastische rit inclusief een blik op het Andalusische heuvellandschap tegen de achtergrond van een ondergaande zon. Rond een uur of acht belandde ik in mijn verblijf in Granada: Residencia Don Quijote. Dit gebouw diende vroeger als hotel en biedt nu ruimte aan studenten van mijn talenschool. Er zitten hier aardig wat, dus ook al kom je er alleen, je hebt zo aanspraak. Zo heb ik samen met medestudenten op zondag al toeristisch gedaan. ’s Middags bezochten we de kathedraal van Granada en de bijbehorende koninklijke kapel, alwaar we op een luie dag lekker luguber naar de graftombe van de Spaanse vorsten Fernando en Isabel konden kijken. Je weet wel, de sponsors van Columbus die per ongeluk Amerika ontdekte.

’s Avonds na al dat toeristische gedrag hadden we een stevige trek. En dan ga je op een andere manier cultureel doen, namelijk in één van de vele tapasbars van Granada. En dat is hier naast een smakelijke ook een goedkope bezigheid. Je bestelt je drank en je tapas krijg je er gratis bij. En dan niet een bordje met drie zielige olijven en verdwaalde plakken chorizo, maar een bord vol bagels en patat. Is het daarom misschien zo’n populaire bestemming voor Nederlanders?

Mijn maandag bestond uit een korte rondleiding door de stad, voor het eerst Spaans leren in Granada en een geslaagd welkomstdiner. En daarna werd er samen met een grote groep nieuwe studenten nog kennis gemaakt met het nachtleven van Granada. En wat een geweldige stad. De bar die we indoken schonk gratis bier en sangria tot 1 uur. Niet slecht zo’n studentenstad.

Wil je meer informatie over Spaans leren in Spanje? Klik hier.